Γρηγόρης Στεφανόπουλος (Καθηγητής στο MIT): Υγρά καύσιμα με τη βοήθεια της βιολογίας, όχι της χημείας

Στη διάρκεια του παγκοσμίου φήμης συνεδρίου του MIT Technology Review, που πραγματοποιείται το διήμερο 17 και 18 Ιανουαρίου, ο καθηγητής κ. Στεφανόπουλος αναφέρθηκε στη διαδικασία παρασκευής υγρών καυσίμων με τη βοήθεια της συνθετικής βιολογίας και της μεταβολικής μηχανικής

Τις σημαντικές προοπτικές που διαμορφώνονται για το μέλλον της βιώσιμης ανάπτυξης χάρη στις εξελίξεις στη βιομηχανική βιοτεχνολογία ανέδειξε ο Καθηγητής Χημικής Μηχανικής και Βιοτεχνολογίας του MIT και κάτοχος της έδρας W.H. Dow Γρηγόρης Στεφανόπουλος στη συζήτηση που δειξήχθη στο πλαίσιο του 1ου ΜΙΤ EmTech Europe στην Ελλάδα, με τον δημοσιογράφο και παρουσιαστή του δελτίου ειδήσεων της ΕΡΤ Απόστολο Μαγγηριάδη.

Στη διάρκεια του παγκοσμίου φήμης συνεδρίου του MIT Technology Review, που πραγματοποιείται το διήμερο 17 και 18 Ιανουαρίου, ο καθηγητής κ. Στεφανόπουλος αναφέρθηκε στη διαδικασία παρασκευής υγρών καυσίμων με τη βοήθεια της συνθετικής βιολογίας και της μεταβολικής μηχανικής.
«Η εξέλιξη στο συγκεκριμένο πεδίο δεν απαιτείται για χάρη της τεχνολογίας, αλλά για την επίλυση προβλημάτων της πραγματικής ζωής», επισήμανε, υπογραμμίζοντας τη σημασία προώθησης των συγκεκριμένων τεχνολογιών με στόχο τη βιωσιμότητα, μέσω της παραγωγής χημικών ουσιών «με βάση τη βιολογία και όχι τη χημεία».

Ανέφερε ως καταλύτη στη διαδικασία αυτή τη χρήση πράσινου υδρογόνου, όταν αυτό γίνει ευρέως διαθέσιμο: «Όταν αυτό συμβεί, θα μπορεί να ενσωματωθεί στη διαδικασία παραγωγής πράσινων βιοκαυσίμων.
Από τεχνολογικής άποψης, μπορούμε να ανταποκριθούμε στην πρόκληση της παραγωγής χημικών και καυσίμων με βιώσιμο τρόπο.
Εάν αυτό το έργο αποκτούσε τον επείγοντα χαρακτήρα ενός Μανχάταν Project, μπορώ να πω με σιγουριά ότι μια λύση θα προέκυπτε τα επόμενα 4-5 χρόνια».

Τέλος, αναφέρθηκε στο προβάδισμα που διατηρούν οι «χημικές λύσεις» έναντι της βιοτεχνολογίας, με δεδομένο ότι είναι μια τεράστια βιομηχανία που πρωτοστατεί τα τελευταία 100 χρόνια, έχει βελτιστοποιηθεί και παράγει προϊόντα που χρησιμοποιούμε σε κάθε πτυχή της ζωής μας σε χαμηλό κόστος – πρόκειται όμως ταυτόχρονα για έναν ρυπογόνο κλάδο.
Αντιθέτως, «η βιοτεχνολογία είναι ένας νέος κλάδος που αναδύεται, δεν έχει βελτιστοποιηθεί, αλλά θα είναι καλός για το περιβάλλον» – πρέπει λοιπόν λάβει στήριξη για να μπορέσει να γίνει ανταγωνιστικός.

Comments are closed.